Εφηβεία ονομάζεται η περίοδος μετάβασης από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση. Σε αυτή τη περίοδο, ο κάθε έφηβος προσπαθεί να αποκτήσει ταυτότητα μέσα σε μια ΄κρίση΄ που βιώνει. Κύριο χαρακτηριστικό της εφηβικής ηλικία είναι οι ψυχικές εντάσεις και συναισθηματικές μεταπτώσεις.
Σε αυτή τη χρονική περίοδο της ζωής του ανθρώπου συμβαίνουν μεταβατικές αλλαγές σε τέσσερις βασικούς τομείς, στο γνωστικό, στο βιοσωματικό, στο κοινωνικό και στο συναισθηματικό επίπεδο.
Η διάθεση του εφήβου πλέον αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε αντιφατικά συναισθήματα.
Ένα παιδί που τα προηγούμενα χρόνια ήταν ήρεμο και συνεργάσιμο, τώρα γίνεται ένας έφηβος με αδιαφορία για την οικογένεια, προτιμά να περνά αρκετό χρόνο μόνος του, είναι ευερέθιστος και νευρικός αλλά ταυτόχρονα μπορεί να είναι ευαίσθητος και συναισθηματικός. Νοιάζεται πολύ για την εμφάνιση του αλλά και με άτομα του αντίθετου φύλου.
Σε κοινωνικό επίπεδο, ενας έφηβος έχει την τάση για ανεξαρτητοποίηση από τους γονείς και ταυτόχρονα την τάση για προσκόλληση σε ομάδες συνομηλίκων. Ακολουθεί πλέον πρότυπα και συμπεριφορές της ομάδας. Η αποδοχή από τους συνομήλικους παίζει σημαντικό ρόλο για τον έφηβο και σε περίπτωση απόρριψης από αυτούς, ο ίδιος το βιώνει ως απώλεια και ίσως δημιουργήσει θέματα στην ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη.
Κατά την εφηβεία, αρχίζουν οι πρώτες ετερόφυλες σχέσεις, αναπτύσσονται συναισθηματικοί δεσμοί καθώς επίσης και η επιθυμία για σεξουαλική επαφή.
Οι γονείς νιώθουν ότι αυτή τη περίοδο ΄χάνουν΄ το παιδί τους και με αφορμή αυτό, ξεκινούν προβληματισμοί που καταλήγουν σε εντάσεις και καυγάδες στο σπίτι. Αρκετές φορές μάλιστα, δεν ξέρουν πως πρέπει να αντιμετωπίσουν τέτοιες εντάσεις. Από την άλλη, ο έφηβος νιώθει ότι οι γονείς του δεν τον καταλαβαίνουν με αποτέλεσμα ο φαύλος κύκλος να επαναλαμβάνεται.
Εναλλακτικά οι γονείς μπορούν να:
Ενημερωθούν για το τί είναι η εφηβεία, είτε από κάποιον ειδικό, ειτε από βιβλία ετσι ώστε να κατανοήσουν και να αποδεχθούν πρώτα απ΄ όλα τη νέα κανονικότητα των παιδιών τους. Με το να κατανοήσουν την αλλαγή αυτή, μπορούν να ξεκινήσουν να την αντιμετωπίζουν.
Είναι σημαντικό να αποτελούν πρότυπα εμπιστοσύνης για τα παιδιά τους και να είναι πρόθυμοι να συζητήσουν μαζί με τους έφηβους για τους προβληματισμούς τους. Είναι η περίοδος που είναι σημαντικό να συμπεριφέρονται σαν φίλοι μαζί τους έτσι ώστε να τους βοηθήσουν καλύτερα. Όσο σημαντική και αν είναι η συμβουλή των φίλων τους, σίγουρα η γονική συμβουλη έχει περισσότερη βαρύτητα. Βέβαια, πάντα με την προυπόθεση ότι έχει γίνει δουλειά από μικρότερες ηλικίες για επικοινωνία με τα παιδιά τους.
Να είναι συνεπείς και σταθεροί στις απόψεις τους και στα πρότυπα συμπεριφοράς, τα οποία πρεσβεύουν, όχι όμως αδιάλλακτοι.
Να έχουν σαφείς και χαμηλές προσδοκίες και να αφήνουν στον έφηβο το χώρο να αναπτύξει τις ικανότητες και τις δεξιότητες του.
Η αγάπη τους πρέπει να δίνεται άνευ όρων και να μη μειώνεται από τα «λάθη» των εφήβων
Να δίνουν χώρο και χρόνο στο παιδί τους χωρίς να είναι υπερπροστατευτικοί. Έτσι, το βοηθούν να δημιουργήσει τη δική του ταυτότητα.
Να κάνουν τον έφηβο να μπορεί να αναλαμβάνει τις ευθύνες του μόνος και οι γονείς να είναι πρόσωπα αναφοράς για αυτόν.
Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι στην εφηβεία μπορεί να εμφανιστούν διάφορα ψυχολογικά προβλήματα όπως παραβατικές συμπεριφορές, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, χρήση ουσιών και άλλα πολλά. Καλό είναι σε αυτές τις περιπτώσεις να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό, έτσι ώστε να σας καθοδηγήσει πως να το χειριστείτε ως γονείς αλλά και ως έφηβοι.
Comments